موزه آب هرمزگان : 

 

استان هرمزگان نیز به دلیل کمبود باران و محدودیت منابع آبی ، به منظور حفظ ارزشها، فرهنگ و تمدن غنی و گرانبهای شیوه ها و فنون نگهداری و مصرف آب در گذشته جهت تلاش های بی وقفه پیشینیان ،حسب وظیفه سازمانی شرکت آب منطقه ای مجموعه ای برای انتقال میراث ارزشمند گذشتگان به نسل حاضر و آیندگان را در مکانی به نام گنجینه جمع آوری کرده است.

گنجینه آثار و ابنیه تاسیسات، ابزار و وسایل – مدارک و مستندات آب را از دوران قدیم تاکنون در یک مکان جمع آوری و مورد بازدید و اطلاع همگان قرارداده است.

این طرح از سال 1382 با وسعت 1700 متر مربع شروع و در سال 1384 مورد بهره برداری قرار گرفت. طرح مذکور در شمال شرق ساختمان مرکزی واقع گردیده و شامل دو سالن مجزا و با ترکیبی از طراحی و معماری قدیمی برگرفته از انواع برکه ها و آب انبارها ، پل و سد و نیز چاه های معروف بندر لافت می باشد.

گردآوری و تجمع تمامی این ابزار و اصول در کنار هم ،هر بیننده ای را از ارزش شیوه های استفاده آب از دوران کهن تاکنون مورد اهمیت قرار می دهد.

بنای گنجینه از المان های استان با معماری قدیم و مصالح جدید ساخته شده است. در ابتدای ورود به محوطه گاوچاه که برگرفته از روستای هفت رنگو در جزیره قشم می باشد، قرار گرفته و نشانگر فن آب کشی از چاه  در زمان های دور می باشد.

در فضای باز محوطه چاه هایی تکامل یافته از چاه های تلا بندر لافت گذر تاریخ را در چشمان هر بیننده ای زنده می کند.

در سمت جنوبی محوطه نمایی از پل لاتیدان و در شمال محوطه سد استقلال نمادی از معماری مدرن را به نمایش در آو.رده است. از تمام این فضای میانی و نمادهای قدیمی که بگذریم اصلی ترین و مهمترین بخش معماری ، مخاطب را با برکه های مدور و طولی آشنا می کند . در برکه مدور اشیا و ابزار تاریخی مربوط به آب  مانند کندر، جهله و انواع ظروف و وسایل مورد استفاده گذشتگان به نمایش در آمده است.

در بخش طولی با توجه به معماری قدیمی ان اما تفاوت فرهنگ ها را به تصویر می کشد. ابزارها و فنون علم استفاده از آب با روش های مدرن و امروزی قصه  گذشته و حال را به هم پیوند می زند. گنجینه محوطه ای است با دو تمدن که مخاطب را در دو قاب  و دو تصویر برای سیری در گذشته و حال رها می کند.

معماری داخلی اصلی ترین بخش گنجینه آب است. این بخش با توجه به ابعاد و استانداردهای مربوط به آب با مصالحی که در مقابل رطوبت ماندگاری دارد طراحی و ساخت گردیده است. یکی از مهمترین شاخص های این طراحی در دسترس بودن تاسیسات برقی و استفاده از نور مخفی در نورپردازی های سالن هالست که در آن نحوه فن دستیابی ، فن نگهداری و فن استفاده بهینه تاریخ آب استان و کشور به تصویر کشیده شده است.

آثار و ابنیه های تاریخی شناسایی شده در استان

منطقه میناب: ( 90 کیلومتری شرق بندرعباس) . نهر شهوار : با قدمت 200 ساله که تمامی روستاهای شهوار و اطراف آن را مشروب می گردانده  و به علت احداث سد استقلال میناب از رسوبات انباشته شده است.

جوک کهنون: با قدمت 300 ساله که از زیر کوه بی بی میناب عبور کرده و بعد از طی مسیری حدود 600 متر وارد بازار و مسجد جامع شهر می شده است.

منطقه بستک: (300 کیلومتری غرب بندرعباس)  برکه های قدیمی با قدمت بیش از 150 سال در روستاهای کمشک، گچویه، جناح و هرنگ.

فاریاب ها با قدمتی بیش از 200 سال که آب قنات ها توسط آن ها به مناطق دیگر انتقال داده می شده است. و از فاریاب های مهم می توان به فاریاب های مناطق کوهیچ و بستک اشاره کرد.

آسیاب های آبی که بعضی از آن ها به زمان زرتشتیان نسبت داده می شود و از آسیاب های معروف می توان به آسیاب دومَن اشاره کرد.

سد دومَن در 15 کیلومتری جنوب شهر بستک، به صورت قوسی بر روی رودخانه کریکی ( آب شور) بنا شده و قدمت آن به زمان زرتشتیان می رسد.

بندر لنگه، سرزه رضوان ، فین بندرعباس، چاهستان و جزیره قشم از دیگر مناطقی هستند که دارای آثار و ابنیه تاریخی آب می باشند.

جهت بازدید مجازی از گنجینه آب استان هرمزگان  اینجا را کلیک نمایید.